Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

Φάκιν Μέμορυ

Είπα ότι με τέτοιο κρύο δεν ξανακαπνίζω στο σπίτι,
κι όμως καπνίζω με ανοιχτή την μπαλκονόπορτα και ας κρυώνω.
Είπα ότι θα σε βγάλω από το ρημάδι το κεφάλι μου,
αλλά πάλι σε ανακαλεί η μνήμη μου.

Γουστάρω που έχουμε σηκώσει και οι δυο τις μύτες μας στο Θεό
και μόνο εκείνος ξέρει ΟΤΑΝ και ΑΝ ξαναειδοθούμε,
Αν θα τα ξανακάνουμε όλα ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ.

1 σχόλιο:

  1. Ρε... Εγώ καπνίζω ΜΟΝΙΜΑ έξω απ' το σπίτι... Τρελή αυτοπειθαρχεία για την επίτευξη του όλου, αλλά το σπίτι δε ζέχνει... Χώρια που ο κρύος αέρας είναι ιδανικός στο να σε συνεφέρει από τέτοιες... χμμμμ... "αναμνήσεις" - "αναθεωρήσεις" - "σκέψεις" - what-EVER...

    ΑπάντησηΔιαγραφή