Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

Everything Zen

Καλημέρα! Είναι κανα μισάωρο που άνοιξα το μάτι αλλά ακόμα νιώθω λίγο περίεργα.. Βασικά τί καλημέρα; Μεσημέριασε, καλημέρα λένε τέτοια ώρα στην Αμερική! Δεν χαλιέμαι όμως, την καλημέρα μου! Προβλήματα της εξεταστικής "παύσατε πυρ!" διότι υπάρχει και ο Σεπτέμβρης (για ό,τι περίσσεψε :P).Μέχρι τότε Διακοπές κ ο καθένας τις περνά όπως θέλει.

Αυτή η σαιζόν ήταν από τις καλύτερες. Νιώθω πολύ τυχερή για την ενδυνάμωση κάποιων φιλιών μου, για την απόκτηση άλλων καινούριων, ακόμα και για απλές γνωριμίες ή και πιο σύνθετες. Ευχαριστώ επίσης κάποιες ασήμαντες φαινομενικά συγκυρίες που προξένησαν την κάθοδο ενός ζεύγους δακρύων, όχι από λύπη αλλά από συγκίνηση. Για να μου υπενθυμίζουν ό,τι είμαι και εγώ άνθρωπος τελικά, σαν όλους τους άλλους...

Δεν είναι καθόλου άσχημο να κλαις από χαρά. Εξάλλου η ευτυχία είναι στιγμές. Είσαι ευτυχισμένος γι αυτά που έζησες και γι αυτά που ένιωσες. Ακόμα και αν αλλάξουν οι καταστάσεις πάντα θα χαίρεσαι γι αυτά τα δυο. Πολλοί σκέφτονται όλο αυτό το λίγο των στιγμών και λυπούνται γιατί δεν κρατάει περισσότερο με αποτέλεσμα να φορτίζονται αρνητικά και να μην μπορούν να το απολαύσουν, να χάνουν όλη την ουσία του πράγματος. Κ όμως σε αυτήν την περίπτωση όλο αυτό εξαρτάται από τον ίδιο τον άνθρωπο Θέτοντας πραγματικούς στόχους και νιώθοντας απόλυτα σίγουρος γι αυτούς,τους έλκει και τα καταφέρνει στην τελική. Σίγουρα υπάρχουν αναποδιές και ατυχίες αλλά δεν έχεις να χάσεις τίποτα προσπαθώντας! Everething Zen όπως είπαν και οι Bush! ;)