Music Feeds My Soul

Η Μουσική είναι πάνω από ΟΛΑ.

Είναι μητέρα, αδερφή και ερωμένη μαζί...

και αυτή δεν θα σε εγκαταλείψει ποτέ. Ο Χρόνος σταματά.......

Mr. Chronos

Προσπαθώ να πείσω τους φίλους μου το κλασικό : ότι ΟΛΑ είναι θέμα ΧΡΟΝΟΥ. 'Oμως δεν με λαμβάνουν και προτιμούν να είναι ξεροκέφαλοι... να παιδεύονται, να κλαίγονται, να κόβουν τις φλέβες τους (που λέει ο λόγος)... Δεν με πειράζει, δεν έχω πρόβλημα να τους σταθώ σε οτιδήποτε περνούν και να μαλλιάζει η γλώσσα μου κάθε φορά. Ντάξει όλοι τα περνάμε αυτά.. και αναρωτιόμαστε εκλειπαρώντας από κάποια ανώτερη δύναμη (αφού δεν μπορούμε να πιστέψουμε στον εαυτό μας)να δείξει έλεος και να μας απαλλάξει από το τάδε μαρτύριο. Εκλειπαρούμε αυτό το πολυπόθητο "πότε" να μας χτυπήσει την πόρτα και να δώσει ένα ή μάλλον καλύτερα, ΤΟ τέλος. Οπότε καλύτερο θα ταν να μην χάνουμε τον χρόνο μας σε καταστάσεις κοψοφλεβιάς συγχύζοντας το μυαλό μας με αυτό το "πότε", αντίθετα να το βάλουμε στην διαδικασία DELETE. Όχι SHIFT + DELETE... γιατί όπως και να χει δεν είναι τόσο απλό. Σίγουρα θα το αναζητήσουμε, αλλά ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΑ να το βγάλουμε από τον κάδο ανακύκλωσης. Γιατί όλο αυτό μετα θα είναι δώρον άδωρον. Ας το αφήσουμε εκεί μέσα μέχρι να είμαστε έτοιμοι να αδειάσουμε τον κάδο τελικά. Εν συντομία να το απαρνηθούμε όσο είναι δυνατόν, να το θάψουμε κάπου και ο κύριος Χρόνος θα κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί. Γιατί άνθρωποι είμαστε στην τελική και όχι κομπιούτερς. Τα πράγματα είναι απλά. το Θέμα είναι να το συνειδητοποιήσουμε σχετικά νωρίς και να μην αναλωνόμαστε στο να σκεφτόμαστε τα μαρτυρία μας, να μην το επιτρέψουμε αυτό στον εαυτό μας, ώστε ο Χρόνος με τη σειρά του να αναλώσει το εκάστοτε μαρτύριο. Θα κλείσω με το επίσης κλασικό: η ζωή είναι μικρή για να την αναλώνουμε, για αυτό ας την αρπάξουμε από τα μαλλιά και να μην λέμε όχι σε οποιαδήποτε ευκαιρία! ;)

wide open

Αυτή τη στιγμή δεν είμαι και πολύ στα καλά μου. έχω πιει λιγάκι. Μέχρι όμως να γράψω αυτές τις σκέψεις ίσως να έχω συνέλθει.

Ακούω μια μπαλάντα και που μιλάει για το τέλος μιας σχέσης ή ενός έρωτα( γιατί ο έρωτας μπορεί να έρθει και χωρίς την συντροφιά της σχέσης). Οσο ακούω το τραγούδι θέλω να σκεφτώ ένα πρόσωπο που θα μου προξενήσει όλα αυτά που τα συναισθήματα που αναφέρονται σε αυτό.

Το πρόσωπο κατοχυρώθηκε..

Μου πέρασε από το μυαλό, έτσι όπως είμαι.. να στείλω μήνυμα, ναι τέτοια ώρα που είναι μαλακία και πολύ ξεφτίλα.. εγωισμός : 0. Μπα, όχι δεν θα στείλω. Αμα ήξερα ότι θα είχε ελάχιστο αντίκρισμα όλο αυτό, ίσως και να ρίσκαρα. Αλλά δεν το κόβω, δεν μου φαίνεται... Ντάξει δεν έχω γίνει ρεζίλι γενικότερα με το συγκεκριμένο πρόσωπο αλλά δεν χρείαζεται... δεν έχει νόημα. Τί θα μπορούσα να κερδίσω; Ντροπή κατά πάσα πιθανότητα. Βέβαια λένε να μην ντρέπεσαι γι αυτά που κάνεις, εκείνα γι αυτά που δεν έκανες.

Αφού λοιπόν αφού δεν πρόκειται να στείλω, ας γράψω τον συνοπτικό υποθετικό μονόλογο.

"Μερικές φορές μου περνάς από το μυαλό...Δεν ξέρω πως θα μπορούσαμε να είμαστε αν ταν τα πράγματα ήταν αλλιώς. Όλο αυτό το υποθετικό και ίσως πολλά υποσχόμενο ΑΝ (και μόνο ΑΝ) που δεν σου κρύβω ότι με ταλαιπωρεί ακόμα.. Όχι τόσο πολύ πλέον.. το ξεπερνάω, το ξεχνάω.. ίσως και να το ξέχασα ήδη και απλά να θέλω να παιδεύω το μυαλό...(πρέπει να το κοιτάξω αυτό λίγο μεταξύ μας)....Περίμενα άλλα, συνέβησαν αλλιώς,ποτέ δεν θα μάθω,ποτέ δεν θα το αισθανθώ. το πως το έβλεπες ΕΣΥ. Ήταν εκείνο που μου χες πει και λόγω ανωτέρας βίας είδες ότι υπάρχει λόγος ή απλώς δικαιολογία; [ την τελυταιά πρόταση ίσως και να μην την έγραφα]....Σε ήθελα, αλλά αυτό το ΘΕΛΩ σε συνδυασμό με το ΠΟΛΥ σε κατάντησε ΑΠΕΙΛΗ... και θέλω να προστατέψω τον εαυτό μου απ όλο αυτό. Δεν θέλω να ξέρω τη γνώμη σου,δεν περιμένω απάντηση, δεν θέλω να μου απαντήσεις. Πιθανόν αύριο να το έχω ξεχάσει και θα με φέρεις σε αμηχανία ( αν δε σε έφερα εγώ ήδη). Ισως βέβαια να και το θυμόμουν και να χτυπούσα το κεφάλι μου στον τοίχο μέχρι να το (ξανα)ανοίξω. Τέλος πάντων, γιατί καμία σημασία δεν έχει όλο αυτό, ας μείνει εκεί και ας λήξει αυτόματα. Καληνύχτα"





*PS: Η ωραιότατη συνάρτηση ΘΕΛΩ + ΠΟΛΥ= ΑΠΕΙΛΗ [που ανακαλώ τελευταία στη μνήμη μου] είναι δανεισμένη από τον Χρήστο Νικολόπουλο, η οποία αναφέρεται σε ένα από την συλλογή διηγημάτων του με τίτλο "ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΙ".